Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου 2013


Στην Ελλάδα δεν έχουμε βεβαίως τροπικούς κυκλώνες, έχουμε όμως ένα φαινόμενο που, αν και διαφορετικό, μπορεί να είναι επίσης καταστρεπτικό. 
Πρόκειται για τους σίφωνες - αυτούς που κοινώς ονομάζουμε σίφουνες, ρούφουλες, τρόμπες ή ανεμοστρόβιλους.

Οσο και αν τους έχουμε συνδέσει περισσότερο με αμερικανικές ταινίες καταστροφής, οι ανεμοστρόβιλοι είναι πολύ συχνοί στη χώρα μας, όχι μόνο στη θάλασσα αλλά και στην ξηρά, όπως μας λέει ο κ. Μιχάλης Σιούτας, κατ' εξοχήν ειδικός στη μελέτη του φαινομένου στις «εγχώριες» διαστάσεις του.

«Οι σίφωνες είναι πολύ ισχυρά φαινόμενα, τοπικής κλίμακας μεν αλλά ιδιαίτερα βίαια και καταστρεπτικά» εξηγεί ο επιστήμονας. «Στη χώρα μας παλαιότερα δεν είχε μελετηθεί η εμφάνισή τους, ίσως θεωρούνταν φαινόμενο ανύπαρκτο ή πολύ περιορισμένο, ωστόσο η έρευνα που έχει ξεκινήσει την τελευταία δεκαπεντατία έδειξε ότι εμφανίζεται με αυξανόμενη συχνότητα, σε διάφορες περιοχές, τόσο στην ξηρά όσο και στη θάλασσα».
Στην ξηρά οι ανεμοστρόβιλοι «συνδέονται» με ισχυρές καταιγίδες και χαμηλά βαρομετρικά. 
Στη θάλασσα - όπου ονομάζονται υδροσίφωνες - σχετίζονται κυρίως με την άνοδο της θερμοκρασίας των νερών. 
«Στη θάλασσα γενικά οι υδροσίφωνες δεν είναι τόσο ισχυροί όσο οι σίφωνες ξηράς. 
Μπορεί να σχηματιστούν και σε μέρες με λίγα σύννεφα, σε αστάθεια που είναι μόνο τοπική ή, σε έντονη θέρμανση των νερών, και με συνθήκες ηλιοφάνειας» λέει ο κ. Σιούτας. 

«Ωστόσο είναι και αυτοί επικίνδυνοι, γιατί η ταχύτητά τους μπορεί να φθάσει στην κλίμακα σιφώνων μέχρι και την πρώτη κλίμακα, με ανέμους που ξεπερνούν τα 100 χιλιόμετρα την ώρα». Η διάμετρος των «ντόπιων» υδροσιφώνων κυμαίνεται συνήθως γύρω στα 50 μ., ενώ η διαδρομή που καλύπτουν φθάνει κατά κανόνα τα 3 χλμ. Οι σίφωνες της ξηράς στη χώρα μας έχουν πλάτος γύρω στα 100 μ. και καλύπτουν διαδρομή 5-7 χλμ.

Κρήτη, Κέρκυρα, Ηλεία
Οι υδροσίφωνες κάνουν τακτικά αισθητή την παρουσία τους σε όλες τις ελληνικές θάλασσες, φαίνεται όμως να έχουν «προτίμηση» στην Κρήτη και στο Ιόνιο. «Το μέγιστο της συχνότητάς τους εντοπίζεται στη θαλάσσια περιοχή βόρεια του Ηρακλείου, στο νησί Δία, όπου έχουν εμφανιστεί και ξεσπάσματα σε διάστημα μερικών ωρών» εξηγεί ο ειδικός. «Τον Σεπτέμβριο του 2006 έχουν καταγραφεί 30 μαζί σε διάστημα δυόμισι ωρών, ενώ τον Σεπτέμβριο του 2002 είχαν καταγραφεί 14 σε διάστημα μιάμισης ώρας. Η συχνότητά τους είναι μεγάλη και στη Δυτική Ελλάδα, από την Κέρκυρα ως τη Ζάκυνθο, το μέγιστο όμως είναι στην περιοχή της Κρήτης». Στη στεριά τα πρωτεία κατέχει ο Νομός Ηλείας, ο οποίος, σύμφωνα με τις μελέτες του κ. Σιούτα, πλήττεται περισσότερο από κάθε άλλο μέρος της Ελλάδας από ανεμοστρόβιλους.

Μη σταθείτε να τους θαυμάσετε!
Ειδικά στη θάλασσα το φαινόμενο είναι πολύ εντυπωσιακό, γιατί ο ανεμοστρόβιλος «σηκώνει» στροβιλιζόμενο νερό σε μορφή σταγονιδίων, ενώ πολλές φορές - αλλά όχι πάντα - ενώνεται με σύννεφο. 
Αν ωστόσο τον συναντήσετε, μη σταθείτε για να τον θαυμάσετε αλλά φύγετε όσο πιο γρήγορα μπορείτε. 
«Ενα μεγάλο λάθος που κάνουν πολλοί είναι ότι προσπαθούν να προσεγγίσουν το φαινόμενο. 
Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. 
Αυτό που θα πρέπει να κάνει κανείς είναι να απομακρυνθεί από την πορεία του» συμβουλεύει ο ειδικός. 
Η «σεζόν» για την εμφάνιση των υδροσιφώνων είναι από τα μέσα Αυγούστου ως τον Οκτώβριο. Στην ξηρά, στη Βόρεια Ελλάδα εμφανίζονται κυρίως το καλοκαίρι, ενώ στη Δυτική Ελλάδα κυρίως τον χειμώνα και κατά δεύτερο λόγο το καλοκαίρι. 
«Η τάση της συχνότητας εμφάνισής τους είναι σαφώς αυξητική τα τελευταία χρόνια, γεγονός το οποίο ίσως αποτελεί ένδειξη της κλιματικής αλλαγής» καταλήγει ο ερευνητής.
Οι επιστήμονες συνιστούν στους ναυτικούς να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στις επίμαχες περιοχές που πλήττονται από το τροπικό φαινόμενο, το οποίο βρίσκεται σε έξαρση. 
Μια ενημέρωση απο την δική μας ομάδα είναι ότι και στα Δωδεκάνησα πλέον παρατηρείται τα τελευταία χρόνια έξαρση του φαινομένου και θα παρακολουθείτε στενότερα η περιοχή μας και απο τον ίδιο τον κύριο καθηγητή.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλιο σας