Ένα ερειπωμένο, τουριστικό χωριό που για 25 χρόνια βρίσκονταν στο βυθό μίας λίμνης.
Κάποτε ήταν μία πολυσύχναστη κωμόπολη με ιαματικά λουτρά, νότια από το Buenos Aires. Στις 10 Νοεμβρίου του 1985, η Villa Epecuen πλημμυρίζει χωρίς καμία προειδοποίηση, δίνοντας ελάχιστο χρόνο στους περίπου 1.500 κατοίκους της να μαζέψουν τα πράγματά τους και να φύγουν. Η περιοχή μένει κρυμμένη κάτω από το νερό για σχεδόν 25 χρόνια, αλλά σιγά-σιγά τα νερά υποχωρούν και η "πόλη που πνίγηκε" αρχίζει να αναδύεται...
Σε απόσταση περίπου 600χλμ νοτιοδυτικά από την Αργεντίνικη πρωτεύουσα, η Villa Epecuen ήταν ένας πολυσύχναστος τουριστικός προορισμός χάρη στα ιαματικά λουτρά της που θεωρούνταν θεραπευτικά. Δυστυχώς, στο τέλος η λιμνοθάλασσα δεν αποδείχθηκε πολύ ευεργετική για το ίδιο το χωριό.
Το Νοέμβριο του 1985, μετά από μία μακρά περίοδο ισχυρών βροχοπτώσεων, η λιμνοθάλασσα "φουσκώνει" και σπάζει το φράγμα που είχε κατασκευαστεί για την προστασία της πόλης. Οι δρόμοι της Villa Epecuen αρχίζουν να πλημμυρίζουν.
Οι κάτοικοι στην αρχή πιστεύουν ότι τα νερά θα υποχωρήσουν και βρίσκουν καταφύγιο στις οικίες τους. Σύντομα, όμως, αντιλαμβάνονται ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί και εγκαταλείπουν την πόλη για πάντα.
Το 2009 η λίμνη αρχίζει να υποχωρεί, αποκαλύπτοντας την κατεστραμμένη πια πόλη. Το πράσινο και η ακμάζουσα βλάστηση αντικαταστάθηκε από μαυρισμένους κορμούς δέντρων και σάπια κλαδιά. Εκεί που κάποτε στέκονταν όρθια κτίρια, σήμερα βλέπεις μόνο χαλάσματα και ένα σωρό σαπισμένες λαμαρίνες.
Κάποτε ήταν μία πολυσύχναστη κωμόπολη με ιαματικά λουτρά, νότια από το Buenos Aires. Στις 10 Νοεμβρίου του 1985, η Villa Epecuen πλημμυρίζει χωρίς καμία προειδοποίηση, δίνοντας ελάχιστο χρόνο στους περίπου 1.500 κατοίκους της να μαζέψουν τα πράγματά τους και να φύγουν. Η περιοχή μένει κρυμμένη κάτω από το νερό για σχεδόν 25 χρόνια, αλλά σιγά-σιγά τα νερά υποχωρούν και η "πόλη που πνίγηκε" αρχίζει να αναδύεται...
Σε απόσταση περίπου 600χλμ νοτιοδυτικά από την Αργεντίνικη πρωτεύουσα, η Villa Epecuen ήταν ένας πολυσύχναστος τουριστικός προορισμός χάρη στα ιαματικά λουτρά της που θεωρούνταν θεραπευτικά. Δυστυχώς, στο τέλος η λιμνοθάλασσα δεν αποδείχθηκε πολύ ευεργετική για το ίδιο το χωριό.
Το Νοέμβριο του 1985, μετά από μία μακρά περίοδο ισχυρών βροχοπτώσεων, η λιμνοθάλασσα "φουσκώνει" και σπάζει το φράγμα που είχε κατασκευαστεί για την προστασία της πόλης. Οι δρόμοι της Villa Epecuen αρχίζουν να πλημμυρίζουν.
Οι κάτοικοι στην αρχή πιστεύουν ότι τα νερά θα υποχωρήσουν και βρίσκουν καταφύγιο στις οικίες τους. Σύντομα, όμως, αντιλαμβάνονται ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί και εγκαταλείπουν την πόλη για πάντα.
Το 2009 η λίμνη αρχίζει να υποχωρεί, αποκαλύπτοντας την κατεστραμμένη πια πόλη. Το πράσινο και η ακμάζουσα βλάστηση αντικαταστάθηκε από μαυρισμένους κορμούς δέντρων και σάπια κλαδιά. Εκεί που κάποτε στέκονταν όρθια κτίρια, σήμερα βλέπεις μόνο χαλάσματα και ένα σωρό σαπισμένες λαμαρίνες.
Αυτό που κάνει την τύχη του χωριού ακόμα πιο τραγική, είναι το γεγονός ότι θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί. Το 1975, η αργεντίνικη κυβέρνηση έχτισε το κανάλι Ameghino, ώστε να μπορεί να ρυθμίζει τη ροή του νερού στις λίμνες της περιοχής. Κατά σατανική ειρωνεία, το κανάλι κατασκευάστηκε ώστε να διασφαλίσει πως η λιμνοθάλασσα Lago Epecuen θα είχε πάντα νερό για να κρατήσει την τουριστική βιομηχανία της περιοχής ζωντανή.
Όταν κατασκευάστηκε, το κανάλι θεωρήθηκε ένα θαύμα της μηχανικής. Αυτό που δε συνειδητοποίησαν οι τοπικές αρχές και οι κάτοικοι της Epecuen ήταν ότι η περίοδος ξηρασίας έφτανε στο τέλος της.
Όταν κατασκευάστηκε, το κανάλι θεωρήθηκε ένα θαύμα της μηχανικής. Αυτό που δε συνειδητοποίησαν οι τοπικές αρχές και οι κάτοικοι της Epecuen ήταν ότι η περίοδος ξηρασίας έφτανε στο τέλος της.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλιο σας